Podcast psalm 133
Dit is zo’n Psalm die bij me opkomt als ik denk aan Unie en ABC gemeenten. Aan het verlangen wat gegroeid is om samen op te trekken als geloofsgemeenchap. Een van deze vruchten is deze Psalmenchallenge, deze Psalmen podcasts.
Ik herinner me de eerste gesprekken waarin niet alleen het verlangen naar eenheid werd uitgesproken naar elkaar, waar we onze geloofsverhalen met elkaar deelden maar ook samen Johannes 17 lazen: Laat hen allen een zijn Zoals U in mij bent en ik in u, laat hen zo ook in ons zijn. Opdat de wereld geloofd dat U mij hebt gezonden.
In de gesprekken hierover beaamden we: de eenheid is ten diepste door God gegeven, en die eenheid is er omdat Jezus en de Vader een zijn. Wij zijn in die eenheid en samenzijn tussen Vader, Zoon en Geest uitgenodigd om daar ook deel van te zijn.
En dat is goed – tov! En dat is heerlijk, heerlijk zoals je van een goede vriendschap of liefde kan genieten, een diepe verbondenheid kan ervaren.
En zo komen we dan bij Psalm 133 die ons in die ervaring mee neemt, ons deze begroeting mee geeft. Zoals hij dat als eerste deed aan de pelgrims die naar Jeruzalem kwamen:
Wat is het toch goed, wat is het heerlijk om al broeders en zusters in verbondenheid samen te zijn!
Dat is als de kostbare en geurende olie op Aarons hoofd – overvloeiend over hem heen gegoten, toen hij als hogepriester werd gewijd. De olie droop in zijn lange baard om uiteindelijk zijn hele lijf te overstromen. Het is een overvloed van olie die we ons nu niet voor kunnen stellen. Die geur doortrekt de tempel, de plek waar mensen elkaar ontmoeten.
Zo goed als deze ervaring van Aaron is het als broeders en zusters bij elkaar echt ontmoeten, want daar is God in hun midden.
Het is als de dauw, als de verfrissing van de ochtend, van een nieuwe dag die neerdruipt op plekken waar de dauw normaal gesproken niet kan neervallen. Want de dauw van de Hermon kan niet neerdruipen op de bergen van Sion. Een beeldspraak voor de dauw, de verfrissing die daar kan komen waar wij het misschien niet verwachten.
Deze voedzame zegen krijgen we mee. Die omringt ons in ons gemeente zijn, die omringt ons in samen een grotere geloofsgemeenschap zijn. In momenten dat we het heerlijk vinden en in tijden dat we het bijltje er bij neer willen gooien.
Deze zegen houdt ons gericht op eenheid in Christus. Daar geeft de Heer zijn zegen. Leven voor altijd!