Vandaag is de dag van Psalm 33. We lezen de hele psalm.

Toen Obama in 2008 president werd keek ik zijn overwinningsspeech en het raakte mij tot op het bot. Tot op dat moment was ik helemaal niet zo bezig met Obama of met Amerika. Maar dat gevoel dat je duizenden kilometers verderop verbonden bent met datgene wat iemand zegt. Het gevoel dat er geschiedenis geschreven wordt en je het haast kan aanraken. Er maakte zich een optimisme van mij meester op dat moment wat ik sinds 2008 eigenlijk niet meer heb ervaren in het geopolitieke spectrum. De verbindende woorden van toen raakten mij en vele anderen diep.

Woorden doen iets. De psalmist leert ons in psalm 33 dat het Woord van God hemel en aarde maakte. Hij sprak en het was er, Hij gebood en daar stond het. In de Bijbel omvat het Woord van God gebeurtenissen, visioenen, cultische handelingen en de persoon van Christus. Al deze zaken worden Woord genoemd omdat het iets laat zien van de communicatieve kant van God. Via de schepping, de wet en uiteindelijk in de Here Jezus zelf krijgt het Woord van God vorm in onze werkelijkheid. Het is Johannes die triomfantelijk uitroept in zijn evangelie dat het Woord vlees is geworden waarmee het Woord de ultieme vorm had gekregen in de persoon van Jezus Christus.

Maar het Woord staat nooit op zichzelf. De psalmist noemt het Woord van de Heer in vers zes samen met de adem van Zijn mond. Woord en Geest samen vormen de openbaring van God. De Geest is de noodzakelijke gave van God om het scheppende Woord te verstaan en te ontvangen. Woord en Geest hebben een eigen functie in de openbaring van God terwijl ze uiteindelijk samenvallen omdat wat Woord is in zichzelf al het werk van de Geest is.

Naast het Woord van God wordt het raadsbesluit van God aangedragen als reden om God te prijzen. God heeft niet alleen de wereld tot stand gebracht door het Woord en zich vervolgens teruggetrokken in afwezigheid, maar God is aanwezig betrokken op datgene wat in de wereld gebeurd. Op datgene wat de naties beramen. Maar welke werelden de naties in al hun wapengekletter voor zich zien ten spijt, Gods plan staat vast vanaf het moment dat Hij de wereld gemaakt heeft. Gods plan waarin Hij de mens geschapen had als Zijn vertegenwoordigers, als Zijn priesters, op aarde. Mensen die als priesters leefden in Gods nabijheid en met hun bestaan eer brachten aan hun Schepper en zijn schepping.

Met de zondeval koos de mens echter voor zichzelf waarmee het plan van God in duigen leek te vallen. Maar God pakte genadig de draad op. Met een Ark, met een volk, met de hele wereld. Altijd gericht op dat oorspronkelijke principe waarin Gods mensen Hem vertegenwoordigen voor de schepping en de schepping vertegenwoordigen voor God. Waar Gods mensen met hun bestaan eer brengen aan hun Schepper en de schepping door te leven in en vanuit Zijn nabijheid. Uit Openbaring weten we dat we onderweg zijn naar de vervolmaking van dat plan van God als Hij opnieuw zijn 'tent opslaat onder de mensen', de tranen van de ogen afgewist worden en er geen dood, rouw of jammerklacht meer zal zijn omdat het eerste wat was voorbij is en het nieuwe is gekomen. Vandaag mogen we leven alsof die wereld die komt al is aangebroken. Mogen we zichtbaar maken hoe ook wijzelf door het Woord van God een nieuwe schepping zijn. Hoe Gods Adem onze harten en longen vult met een nieuw lied.

Obama kreeg het verwijt van zijn tegenstanders dat zijn indrukwekkende speeches 'alleen maar woorden' waren. "Just words" zeiden ze. Obama reageerde in een speech met zinnen uit wereldberoemde toespraken die mensen in beweging hadden gekregen. Zinnen als 'I have a dream', of 'We have nothing to fear but fear itself'. 'Just Words?' vroeg Obama retorisch.
Woorden hebben kracht. Woorden vertolken en belichamen. Woorden inspireren en zetten in beweging. Woorden scheppen werelden en nodigen uit.

Obama bleek op termijn niet in staat om zijn verbindende taal waar te maken en de polariserende krachten in zijn land te overstijgen. Ons streven naar de wereld die komt blijft beperkt. De psalmist eindigt met die wetenschap dan ook in een gebed: Schenk ons uw trouw Heer, op U is al onze hoop gevestigd. In die hoop mogen onze woorden recht doen aan de wereld die komt, mogen onze daden die wereld belichamen zoals Jezus ons heeft voorgeleefd. Mogen we weten dat onze hoop niet tevergeefs zal zijn.