We lezen vandaag Ps.70 helemaal
Al jaren ben ik geabonneerd op de EO Visie en één van de eerste dingen die ik lees is het interview. Dzw een bekende of wat onbekende Nederlander wordt onderworpen aan een 8 tot 10tal vragen en één van de vragen die wel eens gesteld word is: ‘Wanneer was jouw laatste schietgebedje?’ En het is interessant om te lezen dat mensen, zowel gelovig als ongelovig, allemaal wel eens een schietgebedje doen. In de zin van een korte uitroep voor bijvoorbeeld een belangrijk optreden. Het kortste gebed is misschien wel als er direct gevaar dreigt en we ‘help’ roepen.
Psalm 70 zou je zo’n schietgebed kunnen noemen.
In slechts 6 verzen lezen we een schietgebed van David. Of, zoals hij het zelf noemt, een ‘dringend gebed’. Elke vorm van voorbede of lofprijzing en aanbidding mist. Er lijkt geen tijd voor. Ook een aanwijsbare omkering in de Psalm, door bijvoorbeeld het woordje ‘maar’ of ‘toch’ missen hier. Zelfs geen verzen over Gods trouw en nabijheid in het leven David. De tijd dringt. Het is een dringend gebed. Er is haast geboden.
Want dat keert wel terug: haast. ‘Heer, kom haastig te hulp’ lezen we aan het begin. En tegen het einde opnieuw ‘God, kom haastig’. Het bekende liedje van Herman van Veen komt misschien wel in je gedachten: ‘Opzij, opzij, opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats, wij hebben ongelofelijke haast’.
En in die zin past een schietgebed erg goed in onze huidige tijd en maatschappij. Want alles en iedereen staat onder druk; het tempo moet hoger en hoger; er moet meer geproduceerd worden in kortere tijd; en er moet beter gepresteerd worden onder dezelfde of soms zelfs mindere omstandigheden. Maak plaats, maak plaats, maak plaats.
Toch is Psalm 70 alles behalve een afspiegeling van onze huidige tijd. David is in acute nood. En die acute nood vraagt om een direct, en daarmee haastig, ingrijpen van God. Opnieuw: hij wordt bedreigt; er zijn mensen die de spot met hem drijven, zijn ongeluk zoeken. En dit ongeluk vormt het grote contrast met het geluk wat in God te vinden is. Het midden van deze korte Psalm beschrijft dit contrast: anderen zoeken Davids ongeluk; maar hij vind zijn geluk bij God. Anderen drijven de spot met David; maar hij lacht en is vrolijk omdat hij zijn redding van God verwacht.
Hier zien we Davids fundament, zijn basis voor hoe hij in het leven staat: hij zoekt zijn geluk bij God. Hij verwacht zijn redding van God, lacht en is vrolijk. Vanuit deze basis is het mogelijk om stand te houden in een maatschappij die sneller en sneller en sneller wil. Vanuit deze basis is het ook mogelijk om je rust te zoeken te midden van een hectisch bestaan. En eigenlijk is dit schietgebed, deze korte vraag aan God om haastig in te grijpen, een moment van rust. Al is het maar één tel. Misschien wel te vergelijken met die diepe hap adem die je neemt voordat je probeert om het zwembad in één keer onder water over te zwemmen. Een schietgebed als hap adem, zodat je datgene wat gaat komen weer aankunt. Heer, kom mij haastig te hulp.
Jaren geleden, toen ik nog als klein kind verveeld in de harde houden kerkbanken zat, was er een predikant met een mooi verhaal: ‘Er was eens een matroos’ zo begon hij, ‘en die matroos stond hoog boven in de mast op de uitkijk. Maar het begon verschrikkelijk hard te waaien en te stormen en ja, het onvermijdelijke, gebeurde. Hij zwiepte over de rand en viel van de hoge mast naar beneden. In een fractie van een seconde schreeuwde de matroos “God help me” terwijl hij al zwaaiend met zijn armen naar beneden viel. En in zijn gezwaai kon hij een los slingerend touw te pakken krijgen, hield zich daaraan vast en bleef veilig hangen. “Laat maar God, ik heb al een touw” zei hij toen.’
Een prachtig voorbeeld van een schietgebed wat me altijd is bijgebleven. Maar wel een voorbeeld over hoe het niet moet.
Waar het in Psalm 70 over gaat is de basishouding van je geluk bij God zoeken en je redding van Hem verwachten. Altijd en overal. En dan maakt het niet uit of je gebed lang is en regelmatig of dat er een schietgebedje tussen zit zoals hier bij David.
God kom haastig, U bent mijn helper, mijn bevrijder.