Psalm 94

Soms als ik het nieuws volg, of levensverhalen hoor van mensen dan denk ik: wat is er een onrecht in de wereld! Komt er nooit een einde aan?

Een collega uit Libanon, een man die altijd de moed er in houdt, deelde over zijn ervaring met corruptie, machtsmisbruik en geblokkeerde bankrekeningen. We zijn aan het einde van onze hoop, vertelde hij, onze hoop raakt op, de crisis duurt maar voort.

Is het toch zo dat het recht van de sterkste wint? Dat een blaaskaak, een patser, een corrupt systeem alles kan doen wat hij of zij wil?

God sta op, laat je zien, vergeld het kwaad!

Dat is geen nieuwe vraag zoals je in deze Psalm kunt lezen. Gods volk, Gods mensen, kwetsbare mensen worden verbrijzeld, verdrukt, vermoord. Je ziet het om je heen gebeuren als je de verhalen ziet en hoort uit Oekraine. Het is een vraag die heel dichtbij kan komen als je zelf het onderspit delft doordat jou onrecht, wonden en pijn worden aangedaan.

Ze gaan zomaar hun gang, alsof God er niet is, er niet toe doet of wegkijkt. Daarmee lijkt de Psalm vooral een klaagpsalm. Maar de psalmist zegt meer, hij keert het perspectief om:

Nee, zegt hij, zo is God niet. Hij heeft ons oren en ogen gegeven, dan zal Hij toch zeker ons horen, ons zien, ons van binnen en buiten kennen?

Hou vol! Want gezegend ben je als je leeft met God, luistert en leert. Als je leert leven met en luisteren naar God. Dan ontdek je nieuwe wegen en perspectieven:

Juist in machteloosheid en kwetsbaarheid leer je rust en vrede vinden, ontvang je vertrouwen dat je niet alleen bent, omdat je Gods loyale liefde ontvangt. De Psalmist deelt zijn eigen ervaring. Hoe hij vertroost, gekoesterd en verfrist werd in de nabijheid van God, waardoor nieuwe en diepe vreugde kon opborrelen uit zijn ziel.

Dat doet mij verlangen naar die diepe troost en vreugde, jou ook?

En nog is er meer. Juist in deze tijd na Pasen beseffen we dat weer extra: het kwaad wordt overwonnen door het goede, het leven zegeviert over de dood, scheve verhoudingen worden rechtgezet in de komst van Christus op aarde. Door zijn leven, lijden, dood en opstaan. En dat is een doorgaande & kronkelige beweging van recht en leven, die niet meer te stoppen is. Ook al zien we nog zoveel onrecht en ongelijkheid om ons heen. God brengt onrecht voorgoed tot zwijgen en uit dat vertrouwen mogen wij leven.