Ik hoorde eens het verhaal van een oud voorganger op het platteland die altijd in de eredienst dankte voor het weer. Totdat er eens een week was waarin zo verschrikkelijk veel regen was gevallen dat oogsten dreigden kapot te gaan. In de gemeente zaten een aantal boeren en iedereen was gespannen wat de voorganger nu zou bidden. En hij zei in het gebed: Dank u Heer…..dat het niet altijd dit weer is.

Dankbaarheid als een soort basishouding. Het is niet vanzelfsprekend. Er gaat immers zoveel mis in mensenlevens. Dat blijkt ook wel uit psalm 116. Banden van de dood omknelden mij, angsten van het dodenrijk grepen mij aan, ik voelde angst en pijn. Ik ben diep ongelukkig.
Dat zijn serieuze problemen.

Maar psalm 116 is een psalm van dankbaarheid. De Heer heb ik lief, zo begint de psalm. Samen met psalm 18 is dit de enige psalm die zo krachtig begint met een uiting van liefde en dankbaarheid voor de Heer.
Psalm 116 is een lofzang voor de Heer die in de diepste nood bij de psalmist was en Zich over hem heeft ontfermd. Het is een psalm waarin zicht wordt gehouden op het ware leven en op hoop, te midden van pijn en dood. Dáár wil de psalmist niet zomaar aan voorbijgaan.
Hoe kan ik de Heer vergoeden wat Hij voor mij heeft gedaan?
Dus, hoe kan ik Gods goedheid beantwoorden? Met dankbaarheid. En dan doet hij beloften: Ik zal de beker van bevrijding heffen, de naam aanroepen van de Heer en mijn geloften aan de Heer inlossen in het bijzijn van heel Zijn volk. En verderop: U wil ik een dankoffer brengen.

De Heer danken wanneer Hij reddend optreedt. Het is niet vanzelfsprekend. Kijk maar naar het verhaal van de 10 melaatsen die genezen worden. Slechts 1 komt terug bij Jezus om Hem te danken. Maar de Heer danken in alle omstandigheden? Ook wanneer het maar door blijft stormen in ons leven? Kan dat?

Nog niet zo lang geleden moesten wij in de gemeente afscheid nemen van een jonge broeder van 47 jaar. Hij was ernstig ziek. En hoewel we in de dienst stilstonden bij de verbijstering en verslagenheid die hij en zijn gezin hebben gevoeld het afgelopen jaar van zijn ongeneeslijke ziekte, gaf hij mij ook een paar woorden om te delen met alle aanwezigen. Het was een lijstje met alleen maar punten waar hij dankbaar voor was.
Het horen van al die woorden van dankbaarheid maakte een diepe indruk op alle aanwezigen.

Dankbaarheid in alle situaties is niet naief zijn, het is niet je kop in het zand steken voor alle ellende die in mensenlevens plaats vindt. Het zet Gods trouw, ontferming en nabijheid er naast. En niet alleen ernaast, maar ook erboven, er onder, er omheen en er middenin.

Telkens weer zegt de psalmist dat hij zijn dankbaarheid aan God zal uiten te midden van het volk. Een houding van dankbaarheid helpt zo niet alleen om zicht op God en Zijn handelen in ons leven te houden, het zorgt niet alleen voor vreugde en hoop in onze eigen harten en gedachten, het is ook een getuigenis die aanstekelijk werkt op je omgeving.

Dus nodigt psalm 116 ons vandaag ook uit om antwoord te geven op die vraag:
Waar ben jij vandaag allemaal dankbaar voor?